Ni Hao Nederland!

Verslag 1…. Zaterdag vertrokken we van Schiphol en zondag ochtend rond 10.0 uur lokale tijd kwamen we in Peking aan. Prima vlucht, vlot, maar niet echt geslapen. Dat halen we wel weer in. De veiligheid instructie van KLM is trouwens wel vermeldenswaardig, digitaal op je scherm, in delfts blauw tegel design, ondertiteld in Chinees.Als ik weer op youtube kan zal ik het toevoegen aan dit verslag.

Onverwacht had ik een raamplaats en had goed zicht op het landschap. Bijzonder vond ik de structuur van de dorpjes, allemaal recht toe en recht aan en het leek wel op Manhattan, New York. Ik had veel meer een idee van kronkelig en slingerend, maar nee dus.

Na ca 9,5 uur landen we op Peking airport

Na de douane formaliteiten de bagage opgehaald. Duurde erg lang en daarnaast had ik wat oversized bagage die via een speciaal afgifte punt gaat…… bleek dat het bagageluik van het vliegtuig blokkeerde. Uiteindelijk lukt dat natuurlijk wel en konden we 1,5 uur na aankomst door.

Bij de Arrival stond de chauffeur al te wachten die ons met binnenlandse rit in een luxe VAN naar Shijiazhuang zou rijden. De man sprak geen woord Engels. Een rit van ca 340 km en 4,5 uur. Grotendeels via de snelweg, hoewel snel…. Die was weg… gemiddeld onder de 100 km per uur dus. Links en rechts wordt je ingehaald, veiligheid voor alles natuurlijk.

Opmerkelijk vond ik de vrachtwagens met opleggers waar nieuwe auto’s op vervoerd werden. Je kent ze wel in Nederland, ze staan netjes achter elkaar op zo’n oplegger. Hier zag ik 2 varianten; één oplegger had ook de auto’s achter elkaar net als bij ons maar dan twee naast elkaar… dus 2 rijen auto’s, en 2 x zoveel dus. En ja dat is breed! Een andere was dat op zo’n zelfde oplegger de autos er dwars opstaan. Met de voor en achterkant van de auto p de zijkanten van de oplegger.

Onderweg belde onze vaste gids Michael, de chauffeur. Hij gaf aan dat de chauffeur honger had en uitgebreid met ons wilde lunchen. Voor mij is dat normaal gesproken een van mijn vaste hobby momenten, maar voor nu leek het mij beter door te rijden (we hadden immers een nachtje overgeslagen en waren wat zacht gegaard, om in culinaire termen te blijven.

Na een uurtje werd door mijn reisgenoten opgemerkt dat de chauffeur zat te knikkebollen en zijn ogen nog dichter vielen dan ze al waren, ja dan wordt het link. Michael maar weer gebeld en aangegeven dat we toch maar een snackje moeten nemen in verband met de veiligheid. Dat hebben we dan maar gedaan, overigens beperkte de lunch zich tot shoppen bij een supermarkt en namen we nu genoegen met 3 kokers Chips. De chauffeur knapte aardig op van deze pauze in de buitenlucht.

Uiteindelijk kwamen we rond 15.30 uur aan op bestemming in Shijiazhuang, het Hebei Century Hotel. Michael stond ons op te wachten en we konden na de incheck direct naar de ruime goede kamer op de 19^e verdieping!

Mijn bril brak doormidden op de Hotelkamer, vandaag een nieuw montuur van Chinees merk aangeschaft, de glazen zijn omgezet. Voor alles is een oplossing.

We lezen het allemaal de smog, de mist, de kou. Klopt allemaal, mondkapjes hebben we ingeslagen en gaan we zeker gebruiken. Maar ze proberen er echt wat aan doen om de vervuiling tegen te gaan, vanuit het vliegtuig zagen we zelfs diverse gebieden met windmolens.

Ondanks dat ik wel meldingen van Facebook en Gmail krijg zijn ze beiden niet te openen en in te zien. Dat past nog niet helemaal in de gewenste openheid, maar dat zal toch wel eens een keer goedkomen toch…

Handsfree..... no way!

Lekkel, appel met suiker glazuur! Buitenkraampje onder -6 Celsius.

Dat is het voor vandaag, Groet.

Paul