Ni Hao vrienden en familie,

Het is zaterdag 16 augustus dat ik dit verslag schrijf. We zijn onderweg van Guangzhou naar Maoming, ca 350 km, dus effe de tijd wat te schrijven over gisteren vrijdag 15 augustus, dag 4.

Gisteren hebben we zo’n beetje de toerist uitgehangen. Hierbij onze belevenissen.

Safari on wheels

Om half elf zijn we met de auto van Michael naar het Safari park in Guangzhou vertrokken. We zouden met de auto het park ingaan en de wilde dieren bekijken. Bij het park aangekomen was het een drukte van belang met auto’s.

We stonden in een rij en Michael vroeg mij of ik verder wilde rijden, tuurlijk doen we dat. Michael ging entreekaarten halen en zei mij aan te blijven sluiten in de rij. Tja, hij bleef wat lang weg… staan wij in eens voor een slagboom voor de kaartcontrole met veel verkeer achter ons, de kaarten hadden we nog niet. Chinezen begrepen het niet….. My friend is buying tickets…. He will come soon…, da’s toch lastig hoor, ze begrijpen me niet. Ten einde raad is toch de slagboom maar geopend en hebben wij 50 meter verderop gewacht op Michael, die ons ff kwijt was. Maar ach, voor alles is een oplossing en de meiden vonden het spannend en leuk.

Bekijks..

Je rijdt op zo’n safari tour auto aan auto met veel stilstaan om de wilde dieren te zien en fotograferen. Er rijden ook diverse open treintjes a la de Efteling met publiek die ons passeerden. Als ze ons passeerden hadden we veel bekijks…voor mij dus…, allemaal zwaaiden en fotografeerden ze. Ze vonden het ongelofelijk dat ze zo’n blanke grote man in het wild van zo dichtbij konden en mochten zien, bijna aanraken en zelfs mochten voeren. Jas maakte de foto toen ik buiten stond......

Botsing....

We staan weer in een aangesloten rij auto’s te wachten en te kijken naar wat kamelen met volle en lege bulten. Ik zit nog steeds achter het stuur. Voor mij komt een auto in beweging, alleen niet de goede kant op…. hee hee…. Te laat, boff! Ze toucheert ons. Michael stapt uit, ik ook maar. De schade beperkt zich tot een nauwelijks zichtbaar krasje. Na een hevige discussie met de chauffeuse wordt ter plekke een schikking getroffen en afgerekend van 200 Yuan (€ 25), kennelijk leuke handel.

Kraamvisite

Na de “Safari on wheels” zijn we on foot de Zoo ingegaan. Op zoek naar de panda family die deze week gezinsuitbreiding met 3 kids heeft gekregen. De jonge aanwas sliep en worden eigenlijk pas over 2 maanden aan het publiek getoond, ja hallo we zijn er nu en komen voorlopig niet meer terug. Niet te geloven dat deze nauwelijks 100 gram wegende jongelui uitgroeien naar tig kilo….

Lil haalt uit..

De wandeling door de Zoo brengt ons ook naar plekken waar dieren geaaid kunnen worden, wel betalen natuurlijk. Jas heeft bij een wit tijgertje gezeten en hem geaaid,

We staan in een rij voor een aaipartij met een Koala beertje. Als we vooraan staan bij de kassa probeert een Chinese man met zonnebril voor (ons) te dringen. Lil pikt dat natuurlijk niet en roept hem tot de orde...”... Hee…hee…” en ze zwaait met haar arm op de wijze: “wegwezen jij en achteraan sluiten”. Ze krijgt hulp van de kassière, de man kijkt Lil nog even aan maar druipt af en sluit achter aan. Goed gedaan Lil, laat je niet op de kop zitten.

Dat is ook typisch China, ze hebben hier niet van die lange rijen… maar wel hele brede….en gebruik je ellebogen!

Uiteindelijk wordt er ook van Lil met de Koala beer een plaatje geschoten.

Lil leert snel…., deze week schreven we dat Lil het met Chop Sticks eten had opgegeven. Niets is minder waar, de motoriek heeft een inhaalslag gemaakt en de techniek is onder de knie, ze werkt nu ook enorm handig de maaltijden naar binnen, alleen de soep is nog een beetje lastig. Is het een idee om holle Chop Sticks te introduceren waar je op kan zuigen?

Foshan

Na het Safari en Zoo bezoek heeft Michael ons mee genomen naar Foshan. Hier woont hij samen met zijn vrouw Michelle. We hebben het echt oude centrum gezien en wat gewandeld. Ook het moderne gedeelte met park en vijver is met een bezoekje vereerd. Het is hier veel relaxter en niet zo hectisch qua verkeer en publiek als in Guangzhou, ondanks dat Foshan ook meer dan een miljoen inwoners heeft.

Badminton

Na het tafeltennis van Lil van gisteren vertelde Michael dat hij regelmatig badminton speelt, ach laat ik dat nou ook jaren gedaan hebben. Hij daagde mij uit voor een potje in de hal waar hij zelf regelmatig speelt. Hij regelde de rackets, shutlles en baan in een hal met 18 banen.

Op diverse banen werd gespeeld, leuk om te zien hoe het er - en fanatiek toe ging. De techniek en ervaring lieten mij niet in de steek en met verbazing is gekeken hoe lichtvoetig en met veel souplesse mijn 100 kilo zich over de baan bewoog en Michael met de nodige tricks van de baan gemept werd, werd….. nou ja, misschien wat overdreven, maar zo ongeveer ging het… let wel de gemiddelde Chinees is een ruime kop kleiner en zeker 30 kilo lichter!

Op de foto Michael en de meiden..

Dinner time

Michelle, vrouw van Michale, wordt opgehaald van haar werk en we gaan gezamenlijk eten. Na de maaltijd worden we door Michael teruggebracht naar ons hotel in Guangzhou.

Zo loopt dag 4 ook naar het einde. Vanavond de koffers pakken en morgen rond half elf vertrek naar Maoming.

Groet en tot morgen!

Paul